دلم را پیش خود پابند كردی ولی گفتی تو یك دنیای دردی

 غرورم را شكستی بی تفاوت برو فكر كن همیشه خیلی مردی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

امروز با غرورت باز م مرا شکستی با ناز وقهر و کینه مهرم زدل گسستی

 دانی که بی تو هیچم ای ماه بی مروت باشد که بار دیگر قلب مرا شکستی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 شده بازیچه ای قلب صبورم شکستی عاقبت بال غرورم

 به آسانی گذشتی از کنارم مثال دفتری کردی مرورم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بنویس ای سنگتراش عاقبت شدم فداش ، بنویس تا بدونه عمرمو دادم براش . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 فکر میکردم که برام یه رفیق و همدمی تو کویر آرزو باران رحمتی

 به گمونم آخر عاشقای عالمی بذار راحتت کنم  ، فکر میکردم آدمی!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تو روزگار رفته ببین چی سهم ما شد

 از عاشقی تباهی از زندگی مصیبت از دوستی شکستو از سادگی خیانت

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

از دوریت چه دارم غیر از دلی شکسته ، چشمی همیشه ابری ، پایی همیشه بسته.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 اگر دیدی دلی تنها نشسته ، میان رنج و غمها تک نشسته 

  نگو آن دل چرا تنها نشسته ، بدان که دوریت او را شکسته.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 نشستی عاشقانه در دل من ، کشیدی خط عشق بر ساحل من 

  شکستی حرمت دریاشکن را ، چه کردی بی وفا با این دل من.